SKAMIENIAŁOŚCI NARZUTOWE WOJEWÓDZTWA
ŁÓDZKIEGO I WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO

Kilka słów o stronie "Skamieniałości - życie przed milionami lat"

Na stronie prezentujemy skamieniałości narzutowe z plejstoceńskich osadów polodowcowych w Polsce. Większość okazów zebraliśmy na terenie województwa łódzkiego oraz warmińsko-mazurskiego (zobacz Rys.1). Zbiór liczy około 730 okazów. Pogrupowaliśmy je systematycznie na poszczególne typy, od najprostszych do bardziej złożonych form życia oraz ustawiliśmy według czasu geologicznego. Najstarsze skamieniałości zaprezentowane na stronie to ichnofosylia z kambru, najmłodsze natomiast to mięczaki oraz rośliny nasienne z okresu miocenu.

Znajdują się tu informacje o miejscach znalezienia skamieniałości, poszukiwania ich w terenie oraz metody preparacji. Przedstawiamy ciekawostki dotyczące znalezionych przez nas skał osadowych, w których były liczne skamieniałości. Dodatkowo również zamieściliśmy żywe skamieniałości, prawdziwe relikty przeszłości o niemal niezmienionym wyglądzie.

Tworzymy naszą stronę z pasją i zamiłowaniem do paleontologi, dzieląc się zdobytą wiedzą i doświadczeniem, jednocześnie ciągle się ucząc i rozwijając.
Serdecznie zapraszamy do odwiedzania strony.

Co to są skamieniałości, skamieliny, fosylia?

Skamieniałości (skamieliny, fosylia) to szczątki wymarłych roślin i zwierząt, a także ślady ich aktywności życiowej utrwalone w osadach skalnych w procesie fosylizacji (kamienienia). Skamieniałości dostarczają nam wiedzy o dużej różnorodności i rozwoju życia w przeszłości. Skamieniałości są dla nas ludzi świadectwem zmian jakie dokonywały się i dalej dokonują na naszej planecie (środowisko, klimat).

Skamieniałóści dzielą się na trzy typy:

skamieniałości właściwe - szczątki organizmów zachowane w skałach, najczęściej spotykane (np. kości, zęby, odciski skóry, sierści, twarde skorupy);
skamieniałości śladowe (ichnofosylia) - ślad działalności życiowej zwierzęcia (np. drążenia w osadzie, odchody, tropy);
skamieniałości kompletne - czasami w stanie niemal niezmienionym, również z tkankami miękkimi, zostały zachowane w taki sposób dzięki szczególnym warunkom panującym w środowisku, np. zamrożenie jak w przypadku zamarzniętych mamutów na Syberii i Alasce. Skamieniałości kompletne znajduje się bardzo rzadko.

W naszych zbiorach zaprezentowanych na stronie znajdują się dwa typy skamieniałości: właściwe i śladowe.

Co to są skamieniałości narzutowe?

Skamieniałości narzutowe z osadów polodowcowych północnej i centralnej Polski pochodzą z wychodni skał osadowych (zobacz Rys.2), poderwanych i przytransportowanych przez lądolód skandynawski (zobacz Rys.3) z obszaru niecki Bałtyku oraz państw nadbałtyckich takich jak Estonia czy Szwecja. Materiał narzutowy zawierający skamieniałości może występować w osadach polodowcowych w formie pojedynczych skał (narzutniaków) lub kier lodowcowych (porwaków) czyli dużych kompleksów skał osadowych (np. iłów, wapieni, margli), niekiedy zajmujących obszar kilku kilometrów.

Dzięki tak bogatemu depozytowi skał pozostawionych przez lądolód skandynawski, możemy dziś poznawać skamieniałości, których miejsca macierzyste znajdują się setki kilometrów od terytorium Polski i są często niedostępne dla przeciętnego pasjonata paleontologii.

Co to są skamieniałości przewodnie?

Pojęciem skamieniałości przewodnie nazywamy szczątki organizmów żyjących w krótkim (w skali geologicznej) czasie, występujących jednocześnie na znacznych obszarach kuli ziemskiej. Do skamieniałości przewodnich można zaliczyć na przykład trylobity, amonity, otwornice, graptolity, konodonty.

Co to jest żywa skamieniałość?

Żywa skamieniałość to pojęcie używane w stosunku do żyjących gatunków czy też grup roślin oraz zwierząt znanych ze skamieniałości i nie mających bliskich żyjących krewnych. Gatunki określane terminem żywa skamieniałość przeżyły masowe wymieranie w przeszłości i ograniczają się do jednego lub kilku gatunków.
Po więcej informacji zapraszamy do działu o żywych skamieniałościach [przejdź do strony].