Królestwo: Zwierzęta (Animalia);
Typ: parzydełkowce (Cnidaria);
Gromada: krążkopławy (Scyphozoa), koralowce (Anthozoa).
Parzydełkowce (Cnidaria) – zróżnicowany typ wodnych zwierząt tkankowych (osiadłych lub pływających) o promienistej symetrii ciała (Radiata), charakteryzujących się obecnością knidoblastów, z których powstają komórki parzydełkowe. Posiadają jamę chłonąco-trawiącą . Do chwytania zdobyczy i do obrony używają parzydełek. Znane są od ediakaranu do dziś (meduzy). Maksimum rozwoju osiągnęły od kambru do dewonu (Konularie) oraz od ordowiku do dziś (koralowce).
Koralowce madreporowe (Scleractinia) - rząd koralowców zarówno osobniczych jak i kolonijnych. Formy kolonijne są lepiej rozwinięte (tworzą rafy koralowe), niż u koralowców czteropromiennych u których przeważały formy osobnicze. Znane od triasu do dziś.
Koralowce czteropromienne (Rugosa) - jest to podobnie jak denkowce rząd wymarłych koralowców. Występowały jako organizmy osobnicze oraz kolonijne. Ich kalcytowe korality są względnie duże, rozszeżające się kielichowato ku górze. We wczesnym stadium rozwojowym powstają trzy pary septów. Pierwsza para to septum główne, następnie tworzą się dwie pary boczne. Utworzone trzy pary septów dzielą kielich koralowca na sześć komór, jednak kolejne przegrody tworzą się tylko w czterech komorach pomiędzy głównym septum a bocznymi, dlatego nazywa się je koralowcami czteropromiennymi. Żyły od ordowiku do permu, a swoje maksimum rozwoju osiągneły w dewonie oraz we wczesnym karbonie.
Koralowce denkowe, denkowce (Tabulata) - rząd wymarłych koralowców. Należą do najstarszych ze znanych koralowców kopalnych. Organizmy kolonijne, posiadające szkielet kalcytowy. Cechą charakterystyczną jest duża liczebność poziomych elementów szkieletowych, zwanych denkami oraz mała ilość przegród pionowych (sept). Denkowce żyły od ordowiku do permu. Swoje maksimum rozwoju osiągneły od ordowiku do późnego dewonu.
Konularie (Conulata) - podgromada wymarłych morskich zwierząt zaliczonych do gromady krążkopławów. Charakteryzują się ostrostożkowatym szkieletem teki o kwadratowym przekroju poprzecznym. Znane od późnego kambru do triasu.