Żywe skamieniałości

Przekopnice (Triops) - prymitywne skorupiaki, które zamieszkują całą kulę ziemską. Są w większości zwierzętami zimnolubnymi pojawiającymi się w kałużach wczesną wiosną. Współcześnie istnieje kilka gatunków przekopnic, które tworzą liczne podgatunki.

Do żywych skamieniałości należy Przekopnica właściwa, która nie zmieniła się od triasu, czyli od około 220 milionów lat. Zaliczona warunkowo do żywych skamieniałości ze względu na nieścisłość z definicją.

Lingula – rodzaj morskich zwierząt (ramienionogów), który pojawił się na Ziemi w kambrze, około 550 milionów lat temu i żyje nadal w niezmienionej formie. Lingule żyją na dnie oceanu, w norach wydrążonych w mule.

Skrzypłocz (Limulus) – rodzaj obejmujący kilka reliktowych gatunków. Ostrogony (aktualnie w randze rzędu), pojawiły się na Ziemi w ordowiku (445 mil. lat) temu. Natomiast wyodrębniony rodzaj Skrzypłocz należący do Ostrogonów znany jest dopiero od triasu i żyje do dziś. Odkryty w Polsce Limulus darwini datowany jest na 148 mln. lat. Skrzypłocze występują naturalnie w Oceanie Atlantyckim u wybrzeży Ameryki Północnej i Środkowej oraz przy azjatyckich brzegach Pacyfiku. Jedynym współcześnie żyjącym gatunkiem jest Limulus polyphemus. Skrzypłocze żywią się małżami, ślimakami oraz różnego rodzaju padliną. Znoszą temperatury od 1-30 stopni Celcjusza oraz różne zasolecie wody. Są zwierzętami naprawdę odpornymi na różne warunki środowiska.

Ten przedstawiciel żywych skamieniałości należy do głowonogów z podgromady łodzikowców. Łodzikowate znane są jako skamieniałości już od 500 milionów lat. Ich różnorodność w Paleozoiku była bardzo liczna. Obecnie nielicznym już przedstawicielem łodzików jest rodzaj Nautilus, który żyje nadal w mało zmienionej formie. Zaliczony warunkowo do żywych skamieniałości ze względu na nieścisłość z definicją. Żyje również pokrewny rodzaj Allonautilus.

Ta żywa skamieniałość pochodzi ze środkowych Chin. Została odkryta w 1941 roku. Jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju Metasekwoja. Występowała pod koniec okresu kredy, natomiast swoją dominację osiągneła w trzeciorzędzie. Zasięg metasekwoi zaczął się zmniejszać pod koniec oligocenu.

Ten przedstawiciel żywych skamieniałości należy do drzew z rodziny miłorzębowatych. Inna nazwa tego drzewa to miłorząb japoński, chociaż jest ona myląca, gdyż ten gatunek endemiczny i reliktowy występuje naturalnie wyłącznie w południowo-wschodniej części Chin. Znany od wczesnego permu, a swój bujny rozwój miał w jurze i dolnej kredzie. Pod koniec okresu kredowego przez zmiany klimatyczne zasięg jego występowania zaczął się zmniejszać.

Magnolie należą do żywych skamieniałości. Są najprymitywniejszymi roślinami kwiatowymi na świecie. Rosną naturalnie w Azji Wschodniej oraz Ameryce Południowej i Północnej. Znane są już od okresu kredy. Gatunkiem typowym jest Magnolia virginiana.

Ten przedstawiciel żywych skamieniałości należy do drzew z rodziny araukariowatych. Wollemia szlachetna jest gatunkiem endemicznym i reliktowym. Występuje naturalnie wyłącznie w Nowej Południowej Walii (Australia). Znana od okresu późnej jury. Odkryta została niedawno, bo dopiero w 1994 roku. Wcześniej uważana była za roślinę wymarłą, znaną tylko ze skamieniałości.

Ta żywa skamieniałość to gatunek drzewa z rodziny araukariowatych. Pochodzi z andyjskich terenów Chile oraz Argentyny. Pojawiła się na ziemi już około 200 milionów lat temu i żyje do dziś o niezmienionym wyglądzie.